ارتباط تقاضای اکسیژن بیوشیمیایی (BOD) و سایر پارامترهای آب و فاضلاب

نسبت BOD5 (نیاز اکسیژن بیولوژیکی در ۵ روز) به تقاضای اکسیژن شیمیایی (COD) معمولاً برای فاضلاب خام خانگی برابر ۰٫۵ به ۱٫۰ است و ممکن است برای پساب ثانویه خوب تثبیت شده به مقدار ۰٫۱ به ۱٫۰ کاهش یابد.

تقاضای اکسیژن بیوشیمیایی (BOD 5) و تقاضای اکسیژن شیمیایی (COD) متداول‌ترین پارامترهای مورد استفاده برای شناسایی فاضلاب‌ها هستند. هر دوی این پارامترها دارای مزایا و معایبی هستند و انتخاب معمولاً به عوامل زیادی مانند بازه زمانی لازم برای تعیین هر یک از آنها بستگی دارد. به دست آوردن همبستگی بین BOD 5 و COD برای تصفیه خانه های مختلف فاضلاب، برای کمک به طراحی و بهره برداری از این نیروگاه ها ضروری است. همبستگی به دست آمده بین BOD 5 و COD به ارزیابی فرآیندهای تصفیه کمک می کند که به نوبه خود منجر به بهبود عملکرد این طرحهای تصفیه می شود.

اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی (BOD) نشان دهنده مقدار اکسیژن محلول (DO) است که توسط موجودات بیولوژیکی در هنگام تجزیه مواد آلی در آب مصرف می شود. اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) مقدار اکسیژن مصرفی هنگام اکسیداسیون شیمیایی نمونه آب است.

ضرایب تبدیل این پارامترهای آب به صورت زیر است:

  • مقدار BOD 5 برابر ۰٫۶۵ برابر مقدار COD (Chemical Oxygen Demand) است.
  • مقدار BOD 5 برابر ۲٫۹ برابر مقدار TOC (Total Organic Carbon) (کربن آلی کل) است.
  • مقدار BOD 5 برابر ۳٫۵ برابر مقدار DOC (Dissolved Organic Carbon) (کربن آلی محلول) است.

مقدار COD آب و فاصلاب، معمولاً بالاتر از BOD است، زیرا ترکیبات آلی بیشتری را می توان از نظر شیمیایی نسبت به اکسایش بیولوژیکی اکسید کرد. آزمون اندازه گیری COD شامل تعیین مواد شیمیایی سمی برای حیات بیولوژیکی است و لذا، تعیین مقدار COD برای فاضلاب صنعتی بسیار مفید است، زیرا با هدف با آزمون BOD حاصل نمی شود.

تکمیل آزمایش TOC می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد و اطلاعات به دست آمده از آنالیز TOC نسبت به اطلاعات به دست آمده از BOD5 یا آنالیز COD مفیدتر است. تست TOC بین ترکیباتی با تعداد اتم کربن یکسان در مراحل مختلف اکسایش تفاوتی قائل نمی شود و در نتیجه، نتایج تقاضای اکسیژن متفاوتی را ایجاد می کند. از آنجایی که آزمایش‌های BOD5 و COD مستقیماً میزان اکسیژن مورد نیاز برای تثبیت نمونه فاضلاب شهری را اندازه‌گیری می‌کنند، نتایج منعکس کننده حالت اکسایش اولیه آلاینده‌های شیمیایی هستند. رابطه بین BOD5، COD و TOC در زیر نشان داده شده است.

منظور از COD در شیمی تجزیه چیست؟

اکسیژنخواهی شیمیایی (COD: Chemical Oxygen Demand) معیاری معادل اکسیژن مواد آلی موجود در آب و پساب است، که با یک اکسید کننده قوی اکسید می شوند. اندازه گیری COD به طور گسترده به عنوان معیاری برای سنجش حساسیت به اکسایش مواد آلی و معدنی موجود در نمونه های آب، پسابهای شهری و صنعتی استفاده می شود.

درواقع، آزمون اکسیژن مورد نیاز شیمیایی یا اکسیژنخواهی شیمیایی (COD) معمولاً برای اندازه گیری غیرمستقیم مقدار ترکیبات آلی در فاضلابهای مایع استفاده شده و برحسب میلی گرم بر لیتر (ppm) بیان می شود که نشان دهنده حجم اکسیژن مصرفی در هر لیتر محلول است.

آزمون COD اغلب برای نظارت بر کارایی تصفیه خانه آب استفاده می شود. این آزمایش بر اساس این واقعیت است که یک عامل اکسید کننده قوی، در شرایط اسیدی، می تواند تقریباً هر ترکیب آلی را به طور کامل به دی اکسید کربن اکسید کند.

تعیین COD یک نمونه آب و پساب، معمولاً با استفاده از روش دی کرومات پتاسیم در یک راکتور هضم مخصوص انجام می شود. در این روش، واکنش نمونه آب یا پساب با مخلوط اسید سولفوریک و دی کرومات پتاسیم در ظرف دربسته انجام شده و سپس به مدت ۲ ساعت در دمای ۱۵۰ درجه سانتیگراد هضم می شود.